Nazywam się Stanisław Mazurek. Od ponad 20 lat jestem pasjonatem muzyki – zaczynając od nauki gry na gitarze klasycznej (nuty) przez solfeż po śpiew w chórze czy wykonywanie własnego repertuaru poezji śpiewanej.
Wiele lat obcowania z muzyką (szczególnie z muzyką dawną) prowadziło mnie do zdobywania wiedzy na jej temat; ucząc się zasad w niej panujących, a także poznając jej historię. Od kilku lat gram ten gatunek muzyki, na początku dołączając do innych zespołów, później prowadząc zespół samodzielnie (Ostrovia). Poprowadziło mnie to do gromadzenia różnego rodzaju instrumentów muzycznych i nauki podstaw gry na nich. Jest tak zresztą do dziś. W swojej kolekcji mam ponad 90 instrumentów, a zbiór nadal się powiększa. Uczestniczyłem także w wielu warsztatach budowy instrumentów muzycznych, co przyczyniło się do tego, że samodzielnie wykonuje instrumenty, szczególnie rekonstrukcje (m. in. rebec, gudok, gęśle szarpane z Nowogrodu, kantele (Skandynawia), Fidel (Hiszpania) gitterna z Elbląga, czy różnego rodzaju fletów, piszczałek drewnianych czy z kości i innych instrumentów).
W 2014 roku otworzyłem własną działalność gospodarczą DITONUS Stanisław Mazurek zajmującą się prezentacjami, rekonstrukcjami oraz warsztatami nt. muzyki dawnej i dawnych instrumentów.
REKONSTRUNKCJE INSTRUMENTÓW
Zajmowanie się rekonstrukcjami instrumentów z okresu średniowiecza wynika z czynnego uczestnictwa w tzw. odtwórstwie historycznym znanym tez jako archeologia eksperymentalna. Współpracuję z wieloma ośrodkami i organizacjami działającymi w tym zakresie, jak Stowarzyszenie Centrum Słowian i Wikingów Wolin Jomsborg – Vineta (m.in. praca zawodowa na skansenie w Wolinie czy zaliczanie się w poczet organizatorów Festiwali Słowian i Wikingów), Ukranenland Historische Werkstatten e.v. Torgelow (Niemcy), Muzeum Archeologiczne w Biskupinie, Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy (Grzybowo, Giecz) czy Stowarzyszenie Archeozdroje w Międzyzdrojach czy też fundacjami oraz organizacjami na rzecz osób niepełnosprawnych.
WSPÓLPRACA
Obecnie dość ściśle współpracuję z Muzeum Narodowym w Szczecinie (dział archeologii oraz dział edukacji) gdzie prowadzę pokazy instrumentów dawnych z ukazaniem ich walorów dźwiękowych oraz sposobu ich budowy, a także badam artefakty pod kątem wyodrębnienia z pośród nich instrumentów muzycznych czy narzędzi dźwiękowych. współpracuje również z Polską Akademią Nauk . Uczestniczę również w prowadzeniu badań z dr Dorotą Popławską nad instrumentami muzycznymi znalezionymi w Polsce. Jednym z owoców tej współpracy było żywe zainteresowanie się rekonstruowanymi fletami z Płocka, Elbląga, Warszawy, Nysy, Torunia i Pucka na Konferencji Musical Instruments-History, Science and Culture: Faculty of Music, The Bate Collection, The Galpin Society, Oxford (Wielka Brytania) pochodzącymi z mojej prywatnej kolekcji. Wyrazem tego jest udział w konferencji Organological Congress 2014 International Scientific Meeting for Sound and Musical Instrument Studies w Portugalii (Braga) w lipcu 2014 roku, o temacie Music in Opole (Poland) in the tenth and eleventh century, której organizatorem jest dr Patricia Lopes Bastos czy udział w konferencji w Berlinie (wrzesień 2014). Prywatnie również prowadzę własne badania nt. wpływu środków impregnujących na drewniane instrumenty muzyczne, a także badania nt. strun z surowców naturalnych, takich jak: jedwab, len, pokrzywy, końskie włosie, jelita baranie czy też ścięgna jeleni i łosi.
W 2015 roku brałem udział w XIV Symposium of the ICTM Study Group on Music Archeology z wystąpieniem “The Mediveal Sring Instrument of Wolin: A New Discovery from Western Pomerania (Poland)”.
W 2016 roku brałem udział w konferencji organizowanej przez Uniwersytet Warszawski pt.” Muzyka w archeologii” z wystąpieniami – „Zabytek a rekonstrukcja – od artefaktu do instrumentu” oraz „Propozycja rekonstrukcji nyckelharpy na podstawie znaleziska w Wolinie”. W tym samym roku założyłem zespół Huslar.
Prowadzę warsztaty śpiewu naturalnego oraz prezentacje instrumentów muzycznych i ich walorów dźwiękowych utrzymując stałą współpracę, m. in. z Muzeum Narodowym w Szczecinie czy Teatrem „Kana”.